مجموعه مستند «به نام خلق» به روایت اعضای سابق گروهک مجاهدین خلق از ابتدای شکل‌گیری تا کنون می‌پردازد. این مجموعه مستند تلویزیونی از نحوه شکل‌گیری، فعالیت‌های قبل و بعد از انقلاب اسلامی و همینطور فعالیت‌های حال حاضر این گروهک تروریستی را به تصویر می‌کشد؛ مجموعه‌ای از تصاویر و فیلم‌های دیده نشده همچنین گفت‌وگوهایی با افراد مرتبط با این گروهک منحط، از بخش‌های این مستند هستند. حامد قریشی نویسنده این مستند که پیش از این هم مستندی درباره منافقین با نام «سربازسابق» برای شبکه پرس. تی. وی ساخته است به بهانه پخش از تلویزیون  گفت‌وگو کرده است.

چه شد که تصمیم گرفتید تا برنامه‌ای با چنین محتوایی تولید کنید؟
فعالیت‌های مجاهدین خلق در فضای مجازی و جذب نوجوان‌های بی‌اطلاع و از طرفی فراموش شدن سازمان تروریستی مجاهدین خلق از ذهن مردم یکی از اصلی‌ترین دلایل تولید این اثر بود که چندین سال هم محتوای آن زمان برد تا قوت و استحکام لازم را برای ارائه داشته باشد.

آیا منابع دست اولی هم یافتید یا همان منابع سابق را به شکلی جدید تدوین کردید؟
درباره گروهک مجاهدین خلق مستندهای دیگری هم در سال‌های قبل ساخته شده بود، مثل مستند «راه بی‌پایان» ساخته ایمان گودرزی که کارگردان همین مستند «به نام خلق» هم است، اما آنچه مسلم است در تولید مستند «به نام خلق» از آرشیوهای به‌جا مانده تحقیق‌های فراوان‌تری شد همچنین از اعضای جدا شده سازمان مجاهدین خلق و کتاب‌های چاپ شده توسط خود سازمان و نیز کمک‌های ویژه‌ای برای پی بردن به تاریخ و لایه‌های درونی این سازمان استفاده شد که همین باعث شد تولید مستند بلندتر بشود.

تولید مستند درباره گروهک تروریستی مجاهدین خلق با توجه به توطئه‌های آن‌ها همیشه برای تولیدکنندگان ترسناک بوده است. در این مسیر شما یا تیم تولید مشکلی پیدا نکردید؟
گروهک مجاهدین خلق سال‌هاست که دیگر توانایی حرکات وحشیانه مسلحانه‌ای به صورت جدی را ندارد در نتیجه امروز بیشتر فعالیت این گروهک در شنود و تخلیه تلفنی و همکاری با سازمان‌های جاسوسی اسرائیل موساد در ارائه اطلاعات است، از همین رو هم تدوینگر و کارگردان اثر توسط اعضای گروهک مورد تخلیه تلفنی قرار گرفتند که هوشیاری هر دو باعث بی‌اثر شدن این حرکت بود.

نویسندگی یک مستند تاریخی آن هم با این درجه از حساسیت که مدعیان آن هنوز هم هستند چه ویژگی و مشکلاتی دارد؟
کار بسیار سختی بود. به چند دلیل اول اینکه خود گروهک مجاهدین خلق به وسیله رسانه‌هایش در پی تخریب این اثر برآمده بود و از طرفی هم متن اثر باید به صورتی نوشته می‌شد که قضاوتی صورت نگیرد و بدون موضعگیری خاصی فقط روایتگر تاریخ باشد تا قضاوت با خود مخاطبین باشد. دوم آنکه این اولین اثر بنده در بخش مستند آن هم یک مستند تاریخی جنایی بود و کار را برایم بیشتر سخت می‌کرد ولی در کل تجربه خوبی را به همراه داشت و همین سختی اولیه باعث می‌شود آثار بعدی برایم به این سختی نباشد.

به عنوان نویسنده یک اثر تاریخی، تولیداتی که منافقین در رسانه‌های ماهواره‌ای و ... خود دارند چقدر حرفه‌ای است و از چه شگردهایی برای انحراف اذهان از حقیقت تاریخ استفاده می‌کنند؟
مجاهدین خلق از قبل از انقلاب هم در بخش رسانه قوی بودند و همین مسئله باعث می‌شد تا بخشی از جوانان به راحتی جذب آن‌ها شوند. بیشترین شگرد سازمان تروریستی مجاهدین خلق سیاه‌نمایی از شرایط امروز جامعه است. آن‌ها برای مردم جامعه‌ای را ترسیم می‌کنند که هیچ خوبی و سفیدی در آن دیده نمی‌شود و همه در خفقان به سر می‌برند و در مسیر منحرف کردن تاریخ پر جنایت خودشان با پشت پرده بردن مسعود رجوی و تبدیل کردن مریم رجوی به عنوان یک زن که در دنیای امروز به واسطه فضای فمینیسم به عنوان نماد مظلومیت شناخته می‌شود، سعی در پاک کردن تاریخ پر جنایت خود دارند.

ارتبــاط دادن صحبت‌هــای مصاحبه‌شونده‌ها با متن یکی از سختی‌های یک تولید تاریخی است؛ چه آنکه نظر شخصی شما نیز نباید وارد کار شود. در این باره به مشکل نخوردید؟
نه خوشبختانه صحبت‌های مصاحبه‌شونده‌ها کمک به سزایی در بیشتر شدن اطلاعات خود بنده و نوشتن متن بهتری برایم داشت.

اگر کسی بخواهد در زمینه منافقین خودش به تحقیق بپردازد توصیه می‌کنید به کجا مراجعه کند؟
توصیه اول بنده دیدن کامل مستند «به نام خلق» است و بعد از دیدن اثر، مرور صحبت‌های رهبران خود گروهک مجاهدین خلق برای هر حق‌جویی و حق‌طلبی بیانگر حقایق انکارناپذیری از سیر جنایت‌ها و خیانت‌ها این سازمان در حق ملت مظلوم ایران است که در روند کار تحقیقی آن‌ها بسیار تأثیرگذار و راهگشاست.

*روزنامه جوان